Zingen als troost

Rouwen gaat over kwetsbaar mogen/durven/kunnen zijn…

Troost zit vaak in de verbinding met anderen…

Sterven en rouwen, het zijn vaak nog taboes in onze cultuur. We denken niet al te veel na over onze dood. Als iemand stervende is, schieten we in een kramp, de stervende blijft in bed en wij gaan errond zitten waken en wachten. Na een sterfgeval wordt er verwacht dat we ons normale leven snel weer oppakken met soms een lastig rouwproces tot gevolg.

Maar ook na een plots overlijden volgt er een periode van medeleven, van kaartjes, van telefoontjes… en plots valt het stil, moet je alleen verder… Terwijl jij het nog dagelijks meedraagt, wordt er nauwelijks nog over gepraat, naar gevraagd… Voor de buitenwereld lijkt het voorbij.

Rouwen is een individueel proces… iedereen doet het op zijn eigen manier… in zijn eigen tijd… 
Toch zit troost in de verbinding met anderen… een verbinding waarin de pijn ruimte krijgt, niet opgelost moet worden maar er gewoon mag zijn.

 

Voel jij diepe pijn om iemand waar je afscheid van moest nemen?

Heb je het gevoel alleen te staan met je verdriet?

Overvallen herinneringen je op de meest onverwachte momenten?

Geraak je niet meer vooruit in het leven nu je verder moet zonder die ene persoon?

Zoek je een plek waar dat verdriet gewoon mag zijn?

Zoek je een manier om dat verdriet te laten stromen?

Wil je weer kunnen genieten zonder je schuldig te voelen?

Ben je op zoek naar mensen die het lastige kunnen helpen dragen?

Voel je je kwetsbaar door je verdriet?

 

Tijdens een troosttraject komen we met een klein groepje samen op een knusse plek. 
We nemen de tijd om aan te komen, om te landen, om onze plek in te nemen.
Verhalen mogen maar hoeven niet verteld te worden. 
In de eerste sessie(s) hoef je zelf niets te doen. Ik zing en maak muziek voor jou.
Jij mag gewoon aanwezig zijn met alles wat in je leeft, met al wie dicht bij jou is.
In volgende sessies word je stap voor stap uitgenodigd om met mij mee te zingen.
Het is altijd heel eenvoudig, voor iedereen haalbaar… 
Sessie na sessie volg ik het tempo van de groep, bied ik aan waar ik de nood voel, krijgt ieder individu de ruimte die hij/zij nodig heeft.

Ik heb zelf al zo vaak mogen ervaren dat ik zingend mijn kwetsbaarheid kan en mag omarmen. Dat ik mij zingend zoveel zachter voel, voor mezelf en mijn omgeving.
Zingend heb ik al zo vaak heftige emoties mogen en kunnen loslaten. Daarna voel ik me steeds vrijer, voel ik veel meer ruimte in mezelf.
Zingend heb ik al zo vaak de mooie dingen mogen en kunnen koesteren.
Zingend kom ik op zo’n fijne manier in verbinding met anderen… soms zacht… soms energiek… soms intens… soms warm… maar altijd deugddoend!

Interesse in de TROOSTTRAJECTEN?

Laat je emailadres onderaan deze pagina achter om mijn nieuwsbrief te ontvangen!

Stuur je liever een persoonlijk berichtje mee? Dan kan dit via deze knop:

 

Tijdens een troosttraject ga je zingend:

  • contact maken met wat in je leeft (pijn, verdriet, dankbaarheid, vreugde,…)
  • stem geven aan wat gehoord wil worden
  • in verbinding gaan met anderen
  • loslaten wat jou niet meer dient 
  • helen

Na een troosttraject

voel je meer zachtheid voor jezelf

voel je je meer gedragen

word je minder overspoeld door verdriet

heb je tools om ruimte te geven aan lastige emoties

voel je meer lichtheid

voel je je krachtiger